1. پارچه نخی
این اصطلاح عمومی برای انواع منسوجات پنبه ای است. بیشتر برای ساخت مد، لباس های روزمره، لباس زیر و پیراهن استفاده می شود. از مزایای آن گرم نگه داشتن آسان، نرم و نزدیک، جذب رطوبت و نفوذپذیری هوا است. عیب آن این است که به راحتی جمع و چروک می شود و ظاهر آن چندان سفت و زیبا نیست. هنگام پوشیدن آن باید مرتب اتو شود.
2. کتانی
پارچه ای است که از کنف، کتان، رامی، جوت، سیزال، چرتکه و سایر الیاف گیاهی شاهدانه ساخته شده است. به طور کلی برای ساخت لباس های روزمره و لباس های محل کار استفاده می شود. در سال 2013 برای ساخت لباس های تابستانی معمولی نیز استفاده شد. از مزایای آن می توان به استحکام بسیار بالا، جذب رطوبت، هدایت گرما و نفوذپذیری خوب هوا اشاره کرد. عیب آن این است که پوشیدن آن خیلی راحت نیست و ظاهر آن خشن و سفت است.
3. ابریشم
این یک اصطلاح کلی برای انواع پارچه های ابریشمی است که از ابریشم به عنوان ماده خام ریسیده شده اند. مانند پنبه، انواع مختلف و شخصیت های متفاوت دارد. می توان از آن برای ساخت انواع لباس مخصوصا مناسب برای ساخت لباس های زنانه استفاده کرد. نقاط قوت آن سبکی، تناسب، نرمی، صافی، تنفس، رنگ های درخشان، درخشندگی، ظرافت و راحتی است. معایب آن مستعد چین و چروک، مکیدن آسان، به اندازه کافی قوی نیست و سریعتر محو می شود.
4. پارچه پشمی
پشم نیز نامیده می شود و اصطلاحی کلی برای پارچه های بافته شده از انواع پشم و ترمه است. معمولاً برای تهیه لباس های رسمی و گران قیمت مانند لباس، کت و شلوار و پالتو استفاده می شود. از مزایای آن می توان به مقاومت در برابر چروک و سایش، احساس نرمی دست، ظریف و ترد، پر از کشسانی و حفظ گرما قوی اشاره کرد. عیب اصلی آن این است که شست و شوی سختی دارد و برای تهیه لباس تابستانی مناسب نیست.
5. چرم
این پارچه از پوست حیوانات دباغی شده است. بیشتر برای ساخت لباس های مد و زمستانی استفاده می شود. می توان آن را به دو دسته تقسیم کرد: یکی چرم، یعنی چرمی که موهایش از بین رفته است. دومی خز است، یعنی چرم تراشیده شده با چرم. از مزایای آن سبکی و گرما، لطف و تجمل است.
6. الیاف شیمیایی
مخفف فیبر شیمیایی است. این منسوجات ساخته شده از الیاف با استفاده از ترکیبات پلیمری به عنوان مواد خام است. معمولاً به دو دسته تقسیم می شود: الیاف مصنوعی و الیاف مصنوعی. مزایای رایج آنها رنگ های روشن، بافت نرم، پارچه ترد، صافی و راحتی است. معایب آنها مقاومت ضعیف در برابر سایش، مقاومت در برابر حرارت، جذب رطوبت و نفوذپذیری هوا است. وقتی در معرض گرما قرار می گیرند به راحتی تغییر شکل می دهند و مستعد الکتریسیته ساکن هستند. اگرچه می توان از آن برای ساخت انواع لباس استفاده کرد، اما درجه کلی آن بالا نیست، ظریف بودن دشوار است. در مراحل اولیه توسعه، الیاف شیمیایی سه مزیت دارد: اول، قوی و بادوام است. دوم اینکه به راحتی قابل استفاده است و خاصیت ضد چروک و غیر اتوکشی دارد. سوم، برخلاف الیاف طبیعی که زمین، زمان پردازش و نیروی کار و تولید محدود را اشغال می کنند، می تواند صنعتی و تولید انبوه شود.
7. مخلوط
پارچه ای است که از اختلاط الیاف طبیعی و الیاف شیمیایی با نسبت معینی به دست می آید که می توان از آن برای ساخت لباس های مختلف استفاده کرد. قدرت آن این است که مزایای پنبه، کتان، ابریشم، پشم و الیاف شیمیایی را جذب می کند، بنابراین بسیار محبوب است. آنها تا آنجا که ممکن است از کاستی های مربوط به خود اجتناب می کنند و از نظر ارزش نسبتاً ارزان هستند، با طرح های H شکل و مخروطی شکل. . پارچه های بسیار خنک پارچه های سرد دارای خطوط واضح و حس حجم هستند که می تواند طرح کلی لباس را تشکیل دهد. معمولاً از پارچههای پنبهای، پلیاستر پنبهای، مخملی، کتانی و انواع پارچههای پشمی با ضخامت متوسط و الیاف شیمیایی استفاده میشود. این نوع پارچه را می توان در طرح هایی استفاده کرد که دقت مدل سازی لباس را برجسته می کند، مانند کت و شلوار و کت و شلوار.
پارچه ها را می توان به خواص فیزیکی مختلف تقسیم کرد: عایق و ضد الکتریسیته ساکن. مواد عایق معمولاً در زندگی روزمره استفاده می شود، در حالی که پارچه های ضد الکتریسیته ساکن عمدتاً برای تولید لباس های کار ضد الکتریسیته ساکن استفاده می شوند که برای لوازم الکترونیکی، ابزارهای نوری، داروسازی، مهندسی میکروبیولوژی، دقت برای لباس های کار خاص با ضد گرد و غبار و ضد الکتریسیته ساکن هستند. خواص در ابزار و سایر صنایع، لباس آنها به طور کلی یک پارچه فیبر مصنوعی تعبیه شده با موضوعات رسانا است. برای جلوگیری از تجمع الکتریسیته ساکن بر روی لباس، برای پوشیدن در مکان های حساس به استاتیک یا مکان های دارای خطر آتش سوزی یا انفجار مناسب است.