گرماژ پارچه های خاکستری معمولاً گرم وزن پارچه بر حسب متر مربع است. گراماژ یک شاخص فنی مهم پارچه های بافتنی است. پارچه‌های پشمی معمولاً به‌عنوان یک شاخص فنی مهم، گراماژ می‌گیرند. عرض موثر پارچه معمولاً بر حسب اینچ یا سانتی متر بیان می شود. متداول ها 36 اینچ، 44 اینچ، 56-60 اینچ و ... هستند که به ترتیب باریک، متوسط ​​و پهن نامیده می شوند. پارچه های بالاتر از 60 اینچ پهن هستند. ، معمولاً پارچه پهن نامیده می شود، عرض پارچه های فوق عریض در کشور ما به 360 سانتی متر می رسد و به طور کلی عرض را بعد از تراکم مشخص می کنند.

پارچه های خاکستری انواع مختلفی دارند و روش های طبقه بندی زیادی نیز وجود دارد. با توجه به طبقه بندی مواد اولیه نخ، می توان آن را به منسوجات خالص تقسیم کرد، یعنی مواد اولیه پارچه همگی از یک الیاف ساخته شده اند، مانند پارچه های نخی، پارچه های پشمی، پارچه های ابریشمی، پارچه های پلی استر و غیره. ; پارچه‌های ترکیبی، یعنی مواد اولیه‌ای که پارچه را تشکیل می‌دهند، از دو یا چند نوع الیاف استفاده می‌کنند. پارچه مختلط، یعنی ماده اولیه پارچه از نخ های تک دو الیافی است که به صورت رشته ترکیب می شوند. رشته های پلی استر با الاستیک کم و هیبریدهای با طول متوسط ​​و الیاف پلی استر و رشته های پلی استر کم الاستیک وجود دارد. ابریشم به رشته ها و غیره مخلوط می شود. پارچه‌های در هم تنیده، یعنی دو سیستم جهتی که پارچه را تشکیل می‌دهند، از نخ‌های الیاف مختلف مانند ساتن عتیقه بافته شده با ابریشم و ابریشم مصنوعی، و ریسندگی نیفو با نایلون و ابریشم مصنوعی در هم تنیده شده‌اند. با توجه به رنگ آمیزی یا عدم رنگرزی مواد اولیه پارچه، پارچه های خاکستری را می توان به پارچه های سفید تقسیم کرد که به پارچه هایی اطلاق می شود که سفید و رنگ نشده باشند و در ابریشم بافی به آن پارچه خام نیز می گویند. پارچه های رنگی پارچه هایی هستند که از مواد خام سفید شده و رنگ شده یا نخ های فانتزی ساخته می شوند. ابریشم بافی به پارچه های پخته نیز معروف است.

با توجه به روش پردازش می توان آن را به دسته های زیر تقسیم کرد. پارچه‌های بافته (شاتل) پارچه‌هایی هستند که بر اساس قاعده خاصی از نخ‌هایی که عمود بر هم چیده می‌شوند، یعنی سیستم‌های افقی و عمودی، روی دستگاه بافته می‌شوند. جین، پارچه ابریشمی، تخته، کتانی و غیره وجود دارد. پارچه تریکو، پارچه ای است که از بافندگی نخ ها به صورت حلقه تشکیل می شود، به دو دسته بافتنی و تار بافی تقسیم می شود. پارچه‌های بافتنی با وارد کردن پود به سوزن‌های کار دستگاه بافندگی از جهت پود، به‌طوری‌که نخ‌ها به‌طور متوالی به‌صورت حلقه‌ای خم می‌شوند و سپس به یکدیگر نخ می‌شوند، درست می‌شوند. پارچه کشباف تار با استفاده از یک یا چند گروه نخ که به صورت موازی چیده شده اند ساخته می شود که به تمام سوزن های کار ماشین بافندگی در جهت تار داده می شود و همزمان به صورت حلقه در می آید. منسوجات نبافته با چسباندن یا دوخت الیاف شل ساخته می شوند. در حال حاضر عمدتاً از دو روش باندینگ و سوراخ کردن استفاده می شود. استفاده از این روش فرآوری می تواند فرآیند را تا حد زیادی ساده کند، هزینه صنعت نساجی و پوشاک را کاهش دهد، بهره وری نیروی کار را بهبود بخشد و چشم انداز توسعه گسترده ای داشته باشد. پارچه‌های بافتنی (بافته‌شده) از دو یا بیش از دو مجموعه نخ، که متقابلاً ناهماهنگ هستند، در جای خود چسبیده‌اند، یا محصولات متقاطع بافتنی مانند حصیر، سبد و سایر محصولات بامبو و حصیری. یا یک یا چند نخ به صورت متقابل. نوع دیگر یک محصول پیچیده با ساختار سه بعدی است که توسط تجهیزات ویژه و تغذیه نخ چند مسیره بر اساس قانون درهم آمیختگی فضایی و رشته بندی مشخص تشکیل شده است. پارچه کامپوزیتی که توسط دو یا چند پارچه بافته شده، پارچه‌های تریکو، پارچه‌های تریکو، پارچه‌های غیر بافته یا مواد غشایی از طریق بافندگی متقاطع، سوراخ کردن سوزن، ریسندگی، اتصال، دوخت، پرچ کردن، و غیره ایجاد می‌شود. پارچه لایه‌ای.

ضمناً قابل ذکر است که روش روی هم چیدن پارچه خاکستری نفیس تر است. ابتدا باید یک انبار بزرگ و جادار وجود داشته باشد و سپس با توجه به نوع پارچه آن را متمایز کنید. به عنوان مثال، پارچه های کشباف و پارچه های بافته شده را باید از هم متمایز کرد، زیرا پارچه های بافتنی در رول نرم تر هستند، در حالی که پارچه های بافته شده به صورت رول می شوند. نسبتاً مستقیم است و طبقه بندی مواد پارچه وجود دارد. پارچه نخی جدا می شود و پارچه پلی استر پنبه و پارچه الیاف به سه قسمت تقسیم می شود.